Saskia werkt als accountmanager bij een multinational. Haar collega's kennen haar als een spontane, slimme en vrolijke vrouw, haar leidinggevende weet dat al het werk dat uit haar handen komt altijd piekfijn in orde is en haar klanten weten dat ze op haar kunnen vertrouwen omdat ze altijd al haar afspraken nakomt. Laat het maar aan Saskia over, dan komt het zeker picobello in orde!
Reden genoeg om met plezier en vol zelfvertrouwen naar je werk te gaan, zou je zeggen.
Maar Saskia voelt zich niet zo zelfverzekerd. Zij heeft altijd een stemmetje in haar hoofd dat haar wijst op al haar (veronderstelde) fouten, haar (mini-) missers en (bijna-) blunders. Een stemmetje dat haar vertelt dat ze lang niet zo goed is als anderen misschien wel denken. Dat anderen het veel beter weten dan zij. Ze mag blij zijn dat het tot nu toe gelukt is hen zand in de ogen te strooien zodat ze niet ontdekt hebben dat het niet zoveel voorstelt wat ze presteert.
Weet je dat er best veel vrouwen zijn die zo'n stemmetje in hun hoofd hebben? Vreneli Stadelmaier, oprichter van SheConsult en winnaar van de Joke Smit-prijs in 2015, noemt ze papegaaien. Zo'n snaterende papegaai op je schouder die van alles in je oor aan het tetteren is. En dan is dat gekrijs al vervelend genoeg, maar het wordt nóg vervelender als je ernaar gaat luisteren en gelóóft wat de papegaai roept. Alles wat uit de snavel van zo'n papegaai komt voedt de angst om door de mand te vallen, om niet aan verwachtingen te voldoen. De angst voor ontmaskering.
Er zijn verschillende manieren waarop vrouwen zullen proberen om ontmaskering te voorkomen. Eén van die manieren is door keihard te gaan werken.
Nou is er niets mis met hard werken. Als dat nodig is om het werk gedaan te krijgen, dan moet je dat zeker zo doen. En als je na het harde werken weet dat het prima voor elkaar is, kun je tevreden achteroverleunen en trots zijn op je prestatie. Goed voor je zelfvertrouwen, zal ik maar zeggen. Tot zover geen probleem.
Maar als je keihard werkt om te voorkomen dat je door de mand valt is dat helemaal niet goed voor je zelfvertrouwen. Integendeel. Als dan het werk klaar is, denk je wellicht: 'Gelukkig, daar ben ik goed mee weggekomen. Dat was mazzel.' Door al dat harde werken (en je prima kwaliteiten natuurlijk) kan het niet anders dan dat je succes hebt en dat het beeld dat mensen van je hebben alleen maar beter wordt. Dus krijg je het idee dat je nog harder moet werken om aan die verwachtingen moet voldoen. De kans op ontdekking wordt dus alleen maar groter en groter, net zoals je angst. Daar gaat je zelfvertrouwen. Zie je de negatieve spiraal?
Ben jij ook zo'n harde werker? Doe jij dat ook om te voorkomen dat anderen zullen zien dat jij ook maar wat zit te doen? Dat je lang niet zo goed bent als zij denken? Wees eens eerlijk.
Ook niet een beetje? Of af en toe?
Niet minder dan zeventig procent van de vrouwen herkent in meer of mindere mate de angst om door de mand te vallen. Zeventig! Ruim een kwart van de vrouwen voelen die angst zelfs heel regelmatig.
Hoe ga jij om met die gevoelens? Ga je ook (te) hard werken? Of heb je een andere manier gevonden? Uitstellen, niets afmaken, kansen laten liggen, zorgen dat je niet opvalt...
Zomaar nog wat manieren om je ervan te verzekeren dat je ontmaskering voorkomt.
Het zou heel goed kunnen dat je zo gewend bent aan die gevoelens van onzekerheid en de angst, dat het niet meer in je opkomt dat het ook anders kan. Je weet niet beter.
Je staat er niet bij stil dat je kunt leren om te zeggen dat het werk af is en dat het goed genoeg is. Dat het niet perfect hoeft. Dat je in vergaderingen gewoon je zegje kunt doen zonder bang te zijn dat je idee afgeschoten wordt. Dat je de verwachtingen van anderen naast je neer kunt leggen omdat je zelf vindt dat het goed genoeg is. Dat jíj goed genoeg bent.
Stel je eens voor.
Hoe zou dat zijn?
Comments