Mijn koffieapparaat was kapot. Heel vervelend, want dat ding maakt lekkere koffie en ik houd van lekkere koffie. Nadat ik een tijd aan de telefoon had gehangen met de klantenservice, was de conclusie: opsturen. Daar werd ik niet blij van, want dat zou betekenen dat ik mijn ‘precious’ een week of wat kwijt zou zijn. Maar ja, nu had ik er ook niks aan, en het was nog binnen de garantietermijn, dus huppatee, naar de post ermee. Passende doos gezocht, veilig ingepakt, reparatie aangemeld bij Bol, die mij het ding geleverd had, en versturen.
Na twee weken kreeg ik een mailtje van Bol. Mijn apparaat kon zeker gerepareerd worden, maar niet onder garantie. Prijsopgave bijgevoegd.
WAT??? HOEBEDOELU???
Ik stond al klaar om boos te gaan bellen, toen ik de rest van het bericht las: ‘De meegestuurde aankoopbon hoort niet bij dit toestel.’
Huh?
En toen begon er een lichtje te branden.
Ik had het ding naar de verkeerde gestuurd. Ik had hem helemaal niet bij Bol gekocht. Bij Bol had ik een vergelijkbaar koffieapparaat gekocht dat bij mij in de praktijk staat. Maar deze kwam heel ergens anders vandaan.
Ai.
Best wel een domme actie, eigenlijk.
Ik weet zeker dat ik niet de enige ben die wel eens domme dingen doet. Variërend van je ring door het putje spoelen, in een verkeerde trein stappen, je appje naar de verkeerde persoon sturen tot je kind vergeten op te halen, je met bloed, zweet en tranen geschreven rapport deleten, of verkeerde bedragen overmaken op je werk.
Iedereen doet weleens iets doms, ook als je een intelligent mens bent.
En hiermee kom ik tot de kern van mijn verhaal: wat je dóet is niet hetzelfde als wie je bént.
Als je iets doms dóet, betekent dat niet dat je dom bént.
Als je project faalt, betekent dat niet dat jíj faalt.
Als je een pauze neemt, betekent dat niet dat jij een luie werknemer bent.
Je bént een mens en je dóet dingen.
Snap je waar ik heen wil? Wat je doet en wie je bent staan los van elkaar. Maar al te vaak hangen we onze eigenwaarde op aan de dingen die we doen. We proberen onszelf en anderen te bewijzen dat we goed genoeg zijn. Door veel te veel te doen, veel te hard te werken en ons vooral te richten op wat we presteren. En als je dan ook nog van alles ziet wat er niet goed is aan je werk en wat beter had gekund, dan voel je je waardeloos en onzeker. Loopt je project niet lekker en wil het niet zo lukken om het van de grond te krijgen? Als je denkt dat je bent wat je doet, dan voel je je op zo’n moment een loser. Het project faalt, dus jij faalt.
Maar jij faalt niet, je dóet alleen dingen die niet lukken. Jij bent nog steeds jezelf, met alle talenten, eigenschappen, kwaliteiten, competenties en ervaringen die jou maken tot een uniek persoon.
En dat betekent dat je iets doms kunt doen, zonder je gelijk een loser te voelen. Dat je een fout kunt maken, zonder gelijk twee nachten wakker te liggen. Dat je een taak kunt verprutsen, zonder gelijk je ontslag te willen indienen.
Omdat je weet dat jij nog steeds dezelfde waardevolle persoon bent en je het vertrouwen hebt dat je het wel kunt oplossen.
Net zoals met mijn koffieapparaat. Ik heb de reparatiekosten betaald, we hebben hartelijk gelachen om mijn domme actie, de koffie smaakt weer heerlijk, ik heb er een leuk verhaal bij voor feesten en partijen, én gelijk een leuk onderwerp voor een leerzame blog.
Ik zeg win-win...
Heb jij ook weleens iets doms gedaan? Leuk als je het wilt delen.