Er zijn van die dagen...
Het begint al als je opstaat. Na een nacht onrustig slapen heb je net één keer te vaak op de snoozeknop gedrukt, zodat je al met 1-0 achter begint. Het ontbijt met de kinderen is een ramp, om over het aangekleed krijgen maar niet te praten. Ze voelen dat je haast hebt en juist dan gooien ze de kont tegen de krib. Het is alsof je door stroop loopt te waden! Je voelt je bloeddruk stijgen en de hoofdpijn opkomen en het is nog geen half negen. De dag moet nog beginnen!
De rest van de dag gaat niet veel beter. Je krijgt je taken niet af, er komen vervelende telefoontjes binnen, de pauze schiet erbij in omdat een vergadering uitloopt en de oppas laat je zoontje bellen om te vertellen dat hij zijn gymspullen niet bij zich had en hij daarom moest meedoen in zijn spijkerbroek en zijn hemd en dat hij zich kapot schaamde. Je voelt je de rest van de dag schuldig en je vindt dat je volledig tekort schiet als moeder. Je snauwt een collega af die iets komt vragen, en ook daar loop je je rot over te voelen. Je schiet niet alleen tekort als moeder, maar ook als collega! En nu je toch jezelf aan het afkraken bent, je had ook bij je moeder langs zullen gaan en die vriendin moeten bellen om iets af te spreken. En je man moet het de laatste tijd ook aardig ontgelden. Je voelt je steeds rotter over jezelf en hebt al een heel rijtje redenen bedacht waarom je niet goed genoeg bent. Je voelt je waardeloos.
Als 's avonds eindelijk de kinderen in bed liggen en je op de bank bent geploft, voel je pas hoe moe je bent. Je hebt nog steeds hoofdpijn en je voelt je zó ontzettend gespannen. Misschien moet je het mediteren weer eens oppakken. Je hebt dat wel eens eerder een poosje gedaan en dat was best prettig. Je pakt je meditatie-app erbij en je probeert je hoofd leeg en je gespannen spieren los te maken. Weinig succesvol, jammer genoeg.
Waarom werkt dat nou niet?
Nou, dat zal ik je vertellen.
Het werkt niet voldoende omdat je een uitslaande brand aan het blussen bent met een plantenspuit. Iedereen die het bovenstaande verhaal leest, snapt dat je er niet komt met een meditatiemomentje van een kwartiertje. Begrijp me niet verkeerd, ik ben een groot voorstander van meditatie en ontspanningsoefeningen. Maar hier is veel meer nodig om tot ontspanning te komen.
Niet alleen is het belangrijk om een balans te vinden tussen inspanning en ontspanning, maar ook de manier waarop je naar jezelf kijkt en hoe je jezelf ziet en beoordeelt (veroordeelt?) speelt een rol in de spanning die je opbouwt gedurende de dag. En als je die balans hebt gevonden en je op een gezonde manier naar jezelf kunt kijken, pas dan kun je de spanning van de dag van je af laten glijden door te mediteren. Om je balans te versterken en je klaar te maken voor een nieuwe dag.
Maar dan wel zonder snoozeknop.
Herken je jezelf in bovenstaand verhaal? Blijf dan niet zelf aanmodderen en zoek hulp. Ik weet het, het valt niet mee om aan jezelf toe te geven dat je het niet meer alleen kunt. Maar hulp vragen is geen schande. Doe het voor jezelf en voor de mensen die je lief zijn. Praat erover en zoek hulp die bij jou past.
Natuurlijk kan je er ook met mij over praten. Stuur me een berichtje of vraag een gratis sessie aan op www.kappacoaching.nl/gratis. Dan kijken we samen hoe je weer kunt gaan genieten van je gezin, je werk en je leven.
Comments