Ze zegt: “Ik kan een presentatie geven en daar met een vrij goed gevoel uitkomen. Maar als ik dan in de auto zit op weg naar huis denk ik: “Dat had ik beter anders kunnen zeggen.”, en “Ik had eigenlijk nog over dit onderwerp moeten beginnen.”
En voordat ik thuis ben, ben ik ervan overtuigd dat het een baggerpresentatie was en dat iedereen me nu een incompetente flutmiep vindt, die geen idee heeft waar ze over praat.
Zie je, je hebt helemaal niemand nodig om je de grond in te praten, dat kan je heel goed alleen!”
En ze heeft helemaal gelijk. Daar heb je ook niemand voor nodig.
Als je je alleen maar richt op de dingen waar je niet zo tevreden over bent, dan zit je zó in die vervelende spiraal die je kneiterhard naar de afgrond leidt.
Het kan namelijk ál-tíjd beter.
Of anders.
Of uitgebreider.
Of beknopter.
Of grappiger.
Of zakelijker.
Of …
Zucht.
Maar net zoals je niemand nodig hebt om je belabberd te voelen, heb je ook niemand nodig om je goed over jezelf te voelen.
Dat kan je ook heel goed alleen.
Inderdaad, door je te richten op de dingen waar je wél tevreden over bent. Hoe meer je kunt bedenken, hoe beter.
En dan ter afsluiting even met een denkbeeldig feestvlagje zwaaien, op een toetertje blazen en een gek dansje doen. 🏴🥳💃
Successen vieren, noemen we dat.
Wat ga jij vandaag vieren?