Als ik 's ochtends naar mijn praktijk rijd, luister ik meestal naar Q Music. Pasgeleden werd ik getrakteerd op een geestig item waarin alledaagse berichten van luisteraars werden gebracht alsof het bijzonder nieuwswaardige feiten betroffen. En dan hebben we het over Mirthe die een roodborstje in de tuin zag of Frank die vandaag een gebakken ei op zijn brood heeft, dat soort werk. En dan met geluidsfragmenten tussendoor alsof die luisteraar geïnterviewd werd. Heel vermakelijk.
Dit specifieke bericht ging over het huishouden. Leonie (geen idee of ze echt zo heette maar laten we haar voor het gemak even zo noemen) vertelde: 'Ik ben iemand die één keer per week de vaat doet.' Even later vertelde ze: 'Ik ben iemand die de was ophangt, en dan een paar dagen later nog een was erbij hangt en dan dus eigenlijk leef vanaf mijn wasrek.'
Nou kan je daar van alles van vinden en ik weet zeker dat iedereen daar een mening over heeft, maar daar wil ik het niet over hebben.
Ik wil het even hebben over hoe Leonie haar zinnen begon. 'Ik ben iemand die ....'.
Is jou dat ook opgevallen?
Als je op die manier je zin begint, beschrijf je je persoonlijkheid, en lijkt het alsof je het hebt over een karaktertrek, een uitleg van wie je bent als mens.
Maar is dat in dit geval wel zo? We hebben het hier over de afwas en het al dan niet opvouwen van je wasgoed. Dus ik denk eigenlijk van niet.
Ben je het met me eens dat deze zaken heel weinig te maken hebben met je karakter, maar dat het vooral een gewoonte is?
Dat dit helemaal niet gaat over je persoonlijkheid, maar over een patroon waar je in zit en gedrag dat je laat zien?
Als je van jezelf vindt dat je nou eenmaal iemand bent die de vaat maar één keer per week doet, en het dus helemaal logisch is dat je aanrecht altijd vol staat en je geen ruimte hebt om je uitje te snipperen, dan zal er niet snel iets veranderen.
En als je zegt dat je nou eenmaal zou in elkaar zit en dit je lot in het leven is , dan laat dit heel weinig ruimte over voor groei.
Begrijp me goed, het maakt me echt niks uit hoe iemand het huishouden doet. Ieder zijn ding. Maar ik herken dit soort uitspraken ook als het gaat over minder onbelangrijke zaken.
Misschien herken je dit ook wel:
'Ik ben iemand die zich nou eenmaal altijd veel zorgen maakt.'
'Ik ben iemand die gauw twijfelt aan zichzelf.'
'Ik ben iemand die zich altijd aanpast.'
'Ik ben iemand die alles perfect wil hebben.'
Maar je bént helemaal niet zo iemand. Je hebt misschien de gewoonte ontwikkeld om zo te dóen. Je zit in een patroon. En je kunt er zeker van zijn dat het patroon ergens vandaan komt of je iets oplevert. Er is absoluut een reden voor.
Maar dat wil niet zeggen dat het je persoonlijkheid is en dat je geen keus hebt 'omdat je nou eenmaal zo iemand bent'.
En dat betekent dus ook dat je kunt leren om je minder zorgen te maken, meer zelfvertrouwen te krijgen, duidelijker je grenzen aan te geven of je perfectionisme los te laten. En dat is toch een fijn idee, nietwaar?
Welk verhaal vertel jij jezelf? Wat voor iemand ben jij?
En voor degenen die zich afvragen hoe het zit met mijn huishouden: ik draai elke dag de afwasmachine en vouw iedere was keurig op en maak nette stapeltjes in de kast.
Want ja, zo iemand ben ik nou eenmaal.... :)