Ken je het Engelse gezegde 'Sticks and stones may break my bones but names can never hurt me'? Ik vind het onzin! Woorden kunnen wel degelijk pijn doen. En toch zeggen we soms hele akelige dingen, vooral tegen onszelf.
Ik ben het de afgelopen week een paar keer tegengekomen en iedere keer doet het mij weer pijn als ik het hoor. Ik heb het over de dingen die mensen tegen zichzelf kunnen zeggen in hun hoofd. De scheldwoorden en vernietigende oordelen.
'Wat ben je toch een stommeling', 'Je leert het ook nooit!' 'Waardeloos ben je!' 'Dombo!' 'Zie je wel, je hoort er niet bij.' 'Dat gaat jou nooit lukken!'
Iedere keer als ik hoor dat iemand dit soort dingen tegen zichzelf zegt, raakt mij dat.
Dan vraag ik: 'Tegen wie zou je dat soort dingen hardop zeggen? Zou je zoiets zeggen tegen je dochter, je partner, je beste vriendin?' 'Nee joh', hoor ik dan terug. 'nee, natuurlijk niet!'
Precies! Natuurlijk niet! Je zou het niet in je hoofd halen om zoiets te zeggen tegen iemand van wie je houdt. Maar waarom eigenlijk niet? Nou, omdat het pijn doet en je de ander niet wilt kwetsen. En omdat het niet waar is.
Het is niet waar, omdat hetgene wat je doet iets anders is dan wie je bent. Je kunt een heel intelligent mens zijn, maar toch soms domme dingen doen. Je kunt een heel aardig persoon zijn, en soms toch te scherp uit de hoek komen. Mensen kunnen je heel aardig vinden, en je soms toch niet betrekken in hun gesprek.
Het doet pijn en het is niet waar. Dus waarom zou je al die akelige dingen dan wel tegen jezelf zeggen? Want ook als je het tegen jezelf zegt, doet dat pijn. En weet je wat het is? Als je dingen maar vaak genoeg hoort, als dingen maar vaak genoeg tegen je gezegd worden, dan ga je het vanzelf geloven. Of het nou waar is of niet.
Dus als jij maar vaak genoeg tegen jezelf zegt dat je waardeloos bent, of stom, of dat je er niet bij hoort, dan ga je dat geloven. En omdat je dat van jezelf gelooft, ga je je er ook naar gedragen.
Kijk maar. Als je maar vaak genoeg tegen jezelf zegt dat je er niet bij hoort, dan ga je denken dat dat klopt en je gaat je een buitenstaander voelen. Je houdt je afzijdig in gesprekken, laat uitnodigingen lopen en je neemt geen deel aan activiteiten. Op den duur word je niet meer uitgenodigd, want je wilt toch nooit meedoen. Zie je wel, zeg je tegen jezelf, ik hoor er niet bij. Ze vragen niet eens of ik ook wil meedoen.
Of stel je eens voor dat je enthousiast aan het sporten bent en je hebt een fanatieke instructeur die vanuit de zijlijn dingen naar je roept als: 'Doorzetten! Luie donders! Wat is dit voor ouwe wijven gedoe! Stelletje vaatdoeken!' Zou jij daar beter van gaan presteren? Of zou je je gekleineerd voelen en steeds minder zin hebben in die sportlessen? Met als gevolg dat je je motivatie helemaal verliest en na een paar weken maar niet meer naar de lessen toegaat omdat je sporten toch minder leuk vindt dan je dacht. 'Het is niks voor mij, dat sporten.', zeg je dan.
Maar stel je nu voor dat je een instructeur hebt die dingen roept als: "Zet hem op! Dit ziet er goed uit! Je kunt het! Ga door! Niet opgeven! Mooie actie!'. Ik denk dat je er nog een schepje bovenop gaat doen en dat je met een goed gevoel de les verlaat. Lekker gesport, zeg je dan. volgende week weer.
En met de dingen die je tegen jezelf zegt is dat niet anders. Als je jezelf afkraakt, ga je je alleen maar slecht voelen over jezelf. En natuurlijk kan het zijn dat je iets gedaan hebt wat niet zo handig was. Maar ook dan kun je die situatie bekijken in zijn geheel, met alle nuances.
Probeer dit eens.
Stel je voor dat je aan je beste vriendin uitlegt hoe de situatie gelopen is en waarom je deed wat je deed. Wat zou zij dan zeggen? Of stel je voor dat je dochter aan jou vertelt dat haar dit is overkomen en wat voor onhandigs ze heeft gedaan. Je gaat haar vast niet uitschelden voor Dombo of zeggen dat ze stom is. Wat zou je tegen haar zeggen?
Zeg dÃt dan tegen jezelf. Vergeef jezelf je vergissing en leer ervan.
Wees gewoon een beetje lief voor jezelf. Het leven is al uitdagend genoeg zonder dat jij jezelf nog eens naar beneden gaat halen.
Houd de komende week eens in de gaten wat jij tegen jezelf zegt als je niet tevreden bent met jezelf. Ben jij aan het schelden op jezelf? Wat zeg je dan?
Je zult mij niet zo gauw horen zeggen dat iets niet mag. Iedereen zijn eigen keuzes en dat soort dingen. Maar als er één ding zou zijn dat ik zou mogen verbieden, dan is het dit schelden op jezelf. Gewoon niet meer doen, alsjeblieft.
Mag niet.
Dankjewel.
Comments