"Heb jij je boom al staan?" Misschien is dit wel één van de meest gestelde vragen de afgelopen week. Vaak zie je de dag nadat Sinterklaas weer vertrokken is om bij te komen van zijn verjaardagsperikelen, de eerste kerstboomlampjes al twinkelen achter de ramen. Dit jaar zag ik zelfs al eerder decemberverlichting in tuinen en in huizen. Iets met behoefte aan gezelligheid en warmte, zeggen ze.
Normaal gesproken ben ik één van de laatsten die de boom optuigt. Zo rond twintig december ga ik eens aan de slag met lichtjes, ballen en kaarsen. Ik vind het allemaal heel gezellig als het er staat, en geniet er echt wel van, maar het liefst ruim ik de boel op 1 januari weer op. Dan ben ik er echt op uitgekeken en wil ik weer terug naar gewoon. Ik vind namelijk 'gewoon' ook heel gezellig, en een stuk minder rommelig.
Maar het afgelopen jaar heeft ook met mij rare dingen gedaan, met als gevolg dat ik mijn boom nu al heb staan. Nog nooit vertoond!
Nou zeg ik boom, maar eigenlijk is het niet meer dan een paar kale takken op een stam. Met lichtjes en ballen, dat dan weer wel. De traditionele kerstboom heb ik jaren geleden vaarwel gezegd en het eenvoudige alternatief bevalt me heel goed. Ik hou nou eenmaal meer van simpel, overzichtelijk en een beetje minimalistisch in mijn huis.
Een vriendin van mij houdt er een hele andere filosofie op na. Haar kerstboom kan niet groot genoeg zijn of vol genoeg hangen. Kleurgecoördineerd, sfeervol en hij kan zo in de kersteditie van een woonmagazine. Haar hele huis zet ze vol met de mooiste decoraties, kaarsen en kerst-woonaccessoires. Het ruikt er altijd heerlijk naar verse dennennaalden en glühwein. Deze maand is voor haar de beste tijd van het jaar en het kan haar niet lang genoeg duren.
En het leuke is dat alles oké is. Ik zie haar boom en snap waarom zij hem het einde vindt. Zolang ik hem maar niet in huis hoef te zetten. Zij ziet mijn boom en begrijpt dat dit is wat bij mij past, zolang zij maar weer terug kan naar haar eigen kerstgezelligheid.
Kijk naar alle kerstbomen die je tegenkomt. Geen boom is hetzelfde, maar alle kerstbomen zijn mooi. En we genieten allemaal van onze eigen boom, omdat die bij ons past.
De ene boom is niet beter dan de andere boom. We begrijpen allemaal dat het geen wedstrijdje 'wie heeft de mooiste boom?' is. Er is geen winnaar en geen prijs voor de meest smaakvol versierde boom. We doen het allemaal op onze eigen manier, en dus op een manier die bij ons past. En daar is iedereen tevreden mee.
Het lijkt mij zo fijn als we ook op die manier zouden kunnen kijken naar andere mensen. Zonder vergelijken, zonder wedstrijdje, zonder winnaar en zonder ontevredenheid omdat we niet 'de beste' zijn.
Dat we niet luisteren naar een collega en denken: 'Ik wou dat ik zo ad rem was als zij.' of 'Wat heb ik nou toe te voegen, hij weet veel meer over dat project dan ik.' Niet kijken naar een vriendin en verzuchten: 'Ik zie er niet uit vergeleken met haar.' of 'Ik wou dat ik mijn zaakjes altijd zo goed op orde had als zij.'
Niet alsmaar vergelijken en je focussen op wat een ander heeft en jij niet.
Jij bent jij, en dat is genoeg. Iedereen heeft zijn eigen eigenschappen, kwaliteiten en talenten en die maken je tot wie je bent. Net zoals je kerstboom.
De kerstboom van mijn vriendin is prachtig, maar die past bij haar, ik hoef niet precies zo'n boom. Het talent van je collega is ad rem reageren, maar dat past bij haar, dat betekent niet dat jij dat ook moet kunnen.
Als je alleen maar kijkt naar de prachtige kerstbomen van anderen, vergeet je te genieten van je eigen boom. Je ziet niet meer hoe mooi hij eigenlijk is en hoe goed hij bij je past.
Pak daarom eens een momentje vandaag en maak eens een lijstje van al jouw mooie eigenschappen, talenten en kwaliteiten. Vraag eens aan wat mensen om je heen wat zij jouw sterke kanten vinden, waarom ze graag bij je zijn en wat ze aan jou waarderen.
Zie je dat het geen wedstrijdje hoeft te zijn? Je hebt zoveel moois in je. Je bent meer dan genoeg!
Geniet ervan.
Net als van je eigen kerstboom en de bomen van alle andere mensen...