Zoals je misschien weet, ben ik regelmatig in de sportschool te vinden. Ik ben niet van de apparaten in de fitnesszaal, maar wel van de groepslessen. Na afloop van de les drinken we regelmatig met een groepje dames (en soms een enkele heer) nog een kopje koffie in de lounge. Voordat iedereen zit en de bestelling rond is, is het ergste zweet al opgedroogd. ("Doe mij maar cappuccino. Of nee, een eiwitshake. Of nee, toch maar cappuccino. Of hebben ze kwark vandaag?") Vaak praten we over luchtige onderwerpen, af en toe over wat meer serieuze zaken en altijd wordt er veel gelachen.
De groepslessen worden gegeven volgens een vast workout-schema, dat elke drie maanden wisselt (een 'release'). Soms ligt een release je beter dan de vorige, soms wat minder. Maar meestal maakt het weinig uit en vindt iedereen de afwisseling prettig.
Tijdens de koffie werd er gepraat over de nieuwe release van een bepaalde dance-workout. "Ik vond de vorige release leuker", werd gezegd. Waarop iemand deze reactie gaf: "Ja, dat blijf je maar zeggen. Maar die komt niet meer terug, sorry."
En die zin bleef bij mij haken. "Dat blijf je maar zeggen, maar die komt niet meer terug."
Wat een wijsheid in die ene zin. Want hoe vaak komt het niet voor dat je alsmaar met je gedachten terug blijft gaan naar hoe het was. En hoe het toen beter, mooier, gemakkelijker of leuker was. Terwijl je weet dat de situatie nu veranderd is en dat het oude nooit meer terugkomt. En toch blijf je in die cirkel ronddraaien. "Dat blijf je maar zeggen..."
Wat levert het je op om in die cirkel te blijven draaien? Ga je je beter voelen? Kun je de situatie veranderen? Kijk je met meer plezier de toekomst in? Helpt het je verder? Of maakt het je juist onrustig, ontevreden of gespannen?
Onlangs was er in één van mijn coachingsgesprekken al pratende een soort 'tegeltjeswijsheid' ontstaan: 'laat het los en adem door'. Deze tegeltjeswijsheid zou je ook heel goed kunnen gebruiken als je geneigd bent vast te houden aan hoe het was. Als je iets telkens maar blijft zeggen, hardop of in je hoofd. Laat het los, adem door, en maak ruimte in je hoofd.
Het is de moeite waard om eens kritisch langs je eigen denken te lopen. Wat blijf jij alsmaar zeggen? In welke cirkel draaien jouw gedachten rond? En wat wil jij dus loslaten?